GEBEDSDIENST
DONDERDAG 16 juni 2022
In dienst van een eenheid die reeds gegeven is, én nog te realiseren is
Uittreksel uit het document
‘gemeenschap en bekering van de kerken’,
van de Groupe des Dombes
Het Nieuwe Testament getuigt ervan dat eenheid onder de christenen na de dood van Jezus geworteld is in de eenheid van Jezus met God: “Mogen allen één zijn, zoals Gij in Mij zijt en Ik in U” (Joh 17,21-22), en dat de Kerk als lichaam van Christus één is: “allen zijn we het ene lichaam van Christus” (Rom 12,5 – zie ook 1 Kor 12, 13.27; Gal 3, 28), want Christus is niet verdeeld (1 Kor 1, 13), zoals er ook één Geest is (1 Kor 12, 4; Ef 4,4). De eenheid van de Kerk is bijgevolg reeds vooraf gegeven, vóór elke menselijke inspanning om bestaande breuken te laten genezen en volledige gemeenschap tussen de Kerken te bevorderen.
De heilige Cyprianus van Carthago schreef reeds in de derde eeuw: “Dit sacrament van de eenheid, deze band van onverbrekelijke eensgezindheid, wordt ons in het evangelie voorgesteld door dit kleed zonder naad van onze Heer Jezus Christus, dat niet verdeeld of gescheurd is, maar dat, wanneer er geloot wordt om te weten wie dit kleed zal aantrekken, ongeschonden, zonder beschadigd of in stukken gesneden te zijn, terechtkomt bij die winnaar, die er meester van wordt“ (Cyprianus van Carthago, De l’unité de l’Église catholique, § 7, SC 500, p. 192 ).
Het discours over de eenheid heeft dus een dialectisch karakter. Zodra haar bestaan wordt bevestigd, dient eraan toegevoegd dat zij er nog niet is, en zodra zij wordt verwacht, dient te worden gepreciseerd dat haar aanwezigheid de basis is van alle verwachtingen.
In dit perspectief bestaat de bekering tot een meer omvattend verstaan van de eenheid van de Kerk in het luisteren naar en zich toe-eigenen van andere stemmen uit de universele Kerk die getuigen van de onuitputtelijke rijkdom van het Evangelie. Aangezien de eenheid van de Kerk verwijst naar de eenheid van het werk van de gestorven en verrezen Jezus Christus, blijft zij zowel beloofd als verborgen: verborgen, omdat zij wordt bedekt door de schaduw van het kruis; beloofd, omdat zij pas ten volle openbaar zal worden wanneer het licht van Pasen de duisternis van de zonde van de mensheid definitief zal hebben verdreven. Evenals in het begin zal ook in die tijd de eenheid onder de christenen geschonken worden. In de tussentijd is het de taak van de Kerken om aan haar te werken en te beleven als teken dat anticipeert op het komende Koninkrijk, op straffe van verloochening van haar bevoorrechte roeping ten dienste van de wereld en de mensheid.
uit: Groupe des Dombes,
Communion et conversion des Églises, Bayard, 2014, p. 679
Voorbeden
(Aan te passen aan de locatie)
In verbondenheid met onze broeders en zusters van de Gemeenschap in Angers en met een diep verlangen naar eenheid tussen onze Kerken, wenden wij ons tot U, Heer, en wij bidden tot U.
Refrein van de voorbede
1/ Op vrijdag 27 mei verklaarde de vergadering van de Oekraïense orthodoxe kerk zich “volledig onafhankelijk” van het patriarchaat van Moskou, na eeuwen van gemeenschappelijke geschiedenis, en dit wegens een diep meningsverschil met patriarch Kirill over de oorlog in Oekraïne.
Laten wij bidden voor alle slachtoffers van deze voor Russische en Oekraïense orthodoxe christenen verscheurende oorlog [Noot van de vertaler: de uitdrukking “broeder-oorlog” is voor Oekraïense christenen al te zeer beladen op dit ogenblik en kan daarom beter vermeden worden] en laten wij bidden voor de leiders van elk van deze Kerken. Mogen er onder hen mensen van vrede, dialoog en eenheid opstaan.
2/ Volgens de kardinalen Koch (voorzitter van de Pauselijke Raad ter bevordering van de eenheid onder de christenen) en Grech (algemeen secretaris van de Bisschoppensynode) “is een van de gaven die katholieken van andere christenen kunnen ontvangen juist hun ervaring met en begrip van de synodaliteit.
Laten we bidden dat het synodale proces dat opstart in de katholieke Kerk, tevens een gelegenheid moge zijn om concreter te luisteren naar andere Kerken, op het niveau van elk bisdom, en zo samen te luisteren naar “wat de Geest tot de Kerken zegt”.
3/ In Frankrijk, in de Loire-streek, zet de vereniging “Amen-toi” zich in voor evangelisatie op het platteland door middel van een intergenerationeel festival ten dienste van de eenheid van de christenen, en wel van 1 tot 3 juli.
Laten wij bidden dat deze ontmoetingen de gelegenheid mogen worden voor een krachtige vernieuwing van het regionale oecumenische leven, in de kracht van en gehoorzaamheid aan de heilige Geest.