GEBEDSDIENST
DONDERDAG 03 april 2025
“Het Joodse volk blijft de levende wortel van het christelijk geloof. Wij willen deze
verbondenheid tot uitdrukking brengen door elke eerste donderdag van de maand voor
de leden van het Joodse volk te bidden. Wij geloven dat deze intentie een bron van zegen is op onze weg naar eenheid tussen de kerken”.
Meditatietekst
De langere weg is de kortste [Parsha Be-shalach]
Rabbi Jonathan Sacks
‘Toen Farao het volk had laten vertrekken liet God hen niet door het gebied van de Filistijnen gaan, hoewel deze weg korter is. Want als het volk aangevallen zou worden, dacht God, zou het wel een spijt kunnen krijgen en terugkeren naar Egypte. God liet het volk dus de omweg door de woestijn richting de Rode zee maken. Geheel tot de strijd uitgerust trokken de Israëlieten weg uit Egypte’. (Exodus
13:17-18).
Deze passage is niet gemakkelijk om te lezen, ook al lijkt de boodschap -op het eerste gezicht- voor de hand liggend en volkomen logisch. God wilde de Israëlieten niet blootstellen aan een mogelijke strijd met de zeven volken van Kanaän, omdat hun geestesgesteltenis – als pas bevrijd volk – dat niet toeliet. (…)
De keuze voor een omweg weerhield het volk echter niet van een reactie op het verslag van de spionnen. Geschokt door het nieuws over de buitengewone kracht van het volk dat woonde in het land waarheen zij gingen, en het nieuws over hun vestingsteden, besloten zij: `Laten wij een (nieuwe) aanvoerder kiezen en naar Egypte teruggaan!’ (Num. 14:4).
Het lijkt er dus op dat Gods lange reis voor het volk Israël niet tot doel had om te vermijden dat bij het volk het verlangen om terug te keren zou kunnen opkomen, maar om die terugkeer zelf helemaal te verhinderen (…).
Dit betekent dat de Joden, bijna vanaf het begin van hun geschiedenis, gedwongen werden om te begrijpen dat een blijvende overwinning tijd nodig heeft. De Talmoed vertelt het verhaal van Rabbi Jehosjoea ben Hananja, die eens aan een jongeman op een kruispunt vroeg welke weg naar de stad leidde. De jongeman wees naar één van de wegen en zei: “Deze weg is kort maar lang”. De andere is lang maar kort”. Jehosjoea ben Hanani koos de eerste weg en bereikte snel de stad, maar de ingang van de stad was versperd door tuinen en boomgaarden. Dus Yehoshua ging terug naar de jongeman en stelde hem een vraag: “Heb je me niet verteld dat de weg die ik koos korter was?” “Dat zei ik inderdaad . Maar ik heb je ook gewaarschuwd dat de weg langer was. (…)
Het is dus beter om de langere route te kiezen die naar de bestemming leidt, dan de kortere die enkel maar de indruk geeft om ergens heen te leiden. De wereld vandaag is vol boeken, films en programma’s die snel succes beloven op eender welk levensdomein, van een paar kilo’s afvallen tot rijk en beroemd worden. Het idee van een verandering van leven, gesymboliseerd door Gods gekozen weg voor de Israëlieten, leert ons dat er geen kortere wegen zijn. De lange weg is kort en de korte weg is lang. Het is beter om je vanaf het begin voor te bereiden op een lange reis, vol met hard werken, tegenslag en doodlopende wegen, en wetende dat er moed, uithoudingsvermogen, volharding en onverzettelijkheid zullen nodig zijn.
In plaats van een wolkkolom zullen er mentoren zijn om je te begeleiden en vrienden om je te steunen. Toch is de reis spannend en is er geen andere optie. Hoe moeilijker het is, hoe sterker we worden.
Mogelijke Schriftlezingen :
Sjema Israël: Deut 6,4-9
Abrams roeping: Gn 12,1- 4
Ik ben Die is: Ex 3:13-15
Zegen: Num 6,22- 2
eerste geloofsbelijdenis: Deut 26,5- 9
Het eerste gebod: Mc 12:28-34
Het geloof van Abraham: Heb 11:8-12
De erfenis van het volk Israël: Rm 9,1-
Voorbeden
(en aan te passen aan de plaats)
A. Amen, amen, gezegend de God van Israël!
Of een ander refrein.
1. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
u die rouwde om het geweld tussen Kaïn en Abel,
we bidden voor vrede in het Midden – Oosten,
we bidden U voor alle volken die wonen op dit land
dat Gij hebt uitverkoren om ons te vervoegen in ons mens-zijn.
2. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
U die verzoening tussen Jozef en zijn broers mogelijk maakte:
voor alle minachting ten aanzien van uw volk Israël, vergeef ons.
( stilte )
We bidden U, Vader, dat broederlijkheid mag groeien
tussen het Joodse volk en de volkeren.
3. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
u die Israël uit Egypte hebt geleid en bevrijd,
geef uw vreugde aan het Joodse volk
en bewaar hen in trouw aan uw verbond.
4. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
U die de twaalf stammen van Israël verenigde rond de Thora,
geef vrede aan de Joodse mensen die in Jezus geloven.
5. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
U die uw Zoon Jezus stuurde om ons te redden,
laat uw zegen rusten over de christenen van joodse afkomst.
6. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
Vader van Jezus Christus,
breng in eenheid alle christelijke kerken samen.
7. Altijd liefhebbende Vader, God van Abraham, Izaäk en Jacob,
U gaf het Joodse volk de belofte van de komst van de Messias,
U gaf de kerk de verwachting van de terugkeer van uw Zoon.
In de heilige Geest zeggen we tesamen met de hele Kerk: “Maranatha, kom o Heer! “
Gebed
Eeuwige en almachtige God
Luister naar het gebed van uw Kerk.
U die Abraham en zijn nakomelingen hebt uitverkoren
om hen tot kinderen van uw belofte te maken,
leidt het eerste volk van het verbond
tot de volheid van verlossing.
Laat de naties van de aarde
genadig verwelkomd worden in Abrahams familie,
en dat de hele schepping vreugdevol mag binnentreden in uw rijk van vrede.
Door Jezus Christus, onze Heer. Amen.