Gebedsdienst in verbondenheid met het JOODSE VOLK

Op de vijftiende dag van de zevende maand, als de oogst van het land is gehaald, moet bij zeven dagen het feest van Jahwe vieren. Haal op de eerste dag citrusvruchten, palmblaren, twijgen van loofbomen en wilgetakken bijeen en wees vol vreugde voor Jahwe uw God, zeven dagen lang. Ieder jaar moet gij zeven dagen feest vieren voor Jahwe; dat is een blijvende wet, al uw geslachten door. In de zevende maand moet gij dat feest vieren. Zeven dagen achtereen moet ge in loofhutten wonen; iedere geboren Israëliet moet in een loofhut wonen. Dan zullen de komende geslachten blijven beseffen, dat Ik de Israëlieten in loofhutten heb doen wonen, toen Ik hen uit Egypte leidde. Ik ben Jahwe uw God       (Lev 23, 39-43)

Deze week viert de Joodse gemeenschap Soekot. Het is een joodse feestdag van een week die vijf dagen na Jom Kipoer plaatsvindt. Het is één van de drie Joodse pelgrimsfeesten. Soekot viert de oogst en herdenkt de wonderbaarlijke bescherming die God aan de kinderen van Israël gaf toen ze Egypte verlieten.

De traditie is om een ​​hut te bouwen die bedekt is met gebladerte (een zogenaamde Sukkah), om gedurende de week in te wonen en om de specifieke “Vier Soorten” planten mee te nemen.

Van alle Joodse feestdagen is Soekot de enige waarvan de datum geen historische gebeurtenis lijkt te herdenken. De Torah verwijst ernaar onder twee namen: “het Feest van de Oogst” en “het Loofhuttenfeest”, die elk een motief voor de feestdag uitdrukken.

“Het Feest van de Oogst” omdat in Israël de gewassen in de winter groeien en in het late voorjaar klaar zijn om geoogst te worden. Sommigen van hen blijven echter een paar maanden op de velden drogen en zijn pas in de vroege herfst klaar om te oogsten.

“Het Loofhuttenfeest” herdenkt de tijdelijke woningen die God maakte om zijn volk te beschermen toen ze Egypte verlieten: sommigen zeggen dat dit de wonderbaarlijke wolkkolom van Gods glorie was die hen beschermde tegen de woestijnzon, terwijl anderen zeggen dat dit de tenten zijn waarin ze leefden tijdens hun 40-jarige reis door de Sinaï-woestijn.

Een ander element van de Soekot-viering is het bijeenhouden van de Vier Soorten (arba’a miniem): een etrog (soort geurige en smakelijk citrusvrucht) , een palmblad (loelav), drie mirtetakken (hadassiem)  en twee wilgentakjes (aravot). Elke dag van de week (behalve Shabbat) nemen leden van de Joodse gemeenschap de Vier Soorten, reciteren er een zegen over, verzamelen ze bij elkaar en zwaaien ze in de zes richtingen: rechts, links, vooruit, omhoog, omlaag en terug. De wijzen uit de Midrasj vertellen dat de Vier Soorten de verschillende soorten persoonlijkheden vertegenwoordigen die deel uitmaken van de gemeenschap van Israël, persoonlijkheden die, hoewel verschillend, in eenheid samengebracht worden op Soekot.

Op de laatste dag van Soekot, Simchat Tora (‘Vreugde der Wet’) wordt de cyclus van de jaarlijkse Toralezing beëindigd en weer opnieuw begonnen. Om de blijdschap over de Tora te uiten, danst men met de Torarollen in de synagoge.