GEBEDSDIENST
DONDERDAG 23 februari 2023
Onzichtbare Klooster
Tijdens de vastentijd beluisteren we in de Gebedsdienst voor de Eenheid abbé Paul Couturier. Hij werd geboren in 1881 in Lyon, en in 1906 tot priester gewijd. Lange tijd was hij leraar natuurwetenschappen en natuur- en scheikunde. Zijn oecumenische roeping kwam pas later, als gevolg van verschillende ontmoetingen. In 1936 organiseerde hij de eerste interconfessionele bijeenkomst (katholieken en protestanten) in het Zwitserse Erlenbach, waaruit in 1937 de “Groupe des Dombes” ontstond. Abbé Paul Couturier werd pionier van de spirituele oecumene en initiatiefnemer van de jaarlijkse Gebedsweek voor de Eenheid onder de Christenen, waarin gebeden wordt voor de eenheid “zoals Christus die wenst en met de middelen die Hij wenst”. Hij stierf in Lyon op 24 maart 1953.
Hier volgt wat hij schreef in 1944, in zijn visie op het “Onzichtbare Klooster“:
“Als elke donderdagavond, die een wekelijkse herdenking is van Witte Donderdag, een steeds grotere schare christenen van alle denominaties een immens netwerk zou vormen dat de aarde omcirkelt, als een enorm onzichtbaar klooster waar allen worden opgenomen in het gebed van Christus om Eenheid, zou dit dan niet een dageraad zijn van christelijke eenheid die over de wereld zou opgaan?”
“Is het niet deze houding van oprechte, diepe, vurige geestelijke ijver waarop de Vader wacht om zichtbare Eenheid tot stand te brengen?”
“Dit onzichtbare klooster van de Eenheid bestaat uit al die zielen aan wie de Heilige Geest door een intieme kennis de pijnlijke toestand van de scheiding tussen de christenen heeft kunnen laten inzien, omdat zij getracht hebben zich werkelijk open te stellen voor zijn vuur en daardoor voor zijn licht, en bij wie deze kennis een permanent lijden heeft teweeggebracht, dat oproept om trouw te zijn aan gebed en door boetedoening…”
“De naam klooster is passend voor dit geheel, want deze menigte brengt hetzelfde lijden, dezelfde verlangens, dezelfde zorgen, dezelfde geestelijke activiteit, dezelfde doelstellingen uit alle naties samen in het hart van Christus…”
“Het klooster-slot is dan niets anders dan de inwoning in Christus die bidt om eenheid. Deze christenen hebben zich, door de aantrekkingskracht van de Heilige Geest, toegewijd aan het harde werk voor de Eenheid…”.
“Bewogen door hetzelfde verlangen, hetzelfde lijden, dezelfde vlam en dezelfde vurige smeekbede, leven zij verenigd in Christus, verborgen in Gods geheimenis…”.
“Zij hebben ervaren dat God christenen verenigt in éénzelfde liefde alvorens hen te verenigen in éénzelfde geloof.”
Voorbeden
Voorbereid door onze broeders en zusters op de Filippijnen
(aan te passen aan de plaats)
1. Op de Filippijnen zijn de kerkleiders zich al bewust geworden van de nood aan oecumene, maar nog niet de doorsnee-katholieken. Eigenlijk staan katholieken zeer wantrouwend tegenover protestanten en evangelische christenen.
Heer, wij bidden voor de verschillende christelijke kerken in de Filippijnen, Zuid-Korea, China en andere delen van Azië, dat zij hun wantrouwen en angsten achter zich laten, en een oprechte en eerlijke dialoog mogen aangaan, die leidt tot wederzijdse erkenning en vergeving om samen in vrede op weg te gaan.
2. Hoewel de meerderheid van de Filippino’s katholiek is, ervaren velen van hen vaak agressief gedrag van “wedergeboren” christenen, die leden werven of traditionele katholieke praktijken en geloof aanvallen.
Heer, wij bidden voor christenen van verschillende denominaties en achtergronden: dat zij de rijkdom van hun respectieve tradities en manieren om U te aanbidden mogen ontdekken, en dat zij tot respect en erkenning van elkaar mogen komen, om samen in vrede op weg te gaan.
3. Zoals in veel landen van de wereld ervaren sommige Filippino’s armoede en sociale uitsluiting; verschillen tussen arm en rijk worden groter, ook al wonen ze naast elkaar en delen ze hetzelfde christelijk geloof.
Heer, wij bidden dat de verschillende christelijke kerken mogen samenwerken voor armen en sociaal uitgeslotenen, door gemeenschap-ontwikkelende projecten uit te bouwen, en door te getuigen hoe christenen kunnen samenwerken om de situatie van armen en kwetsbaren in de samenleving te verbeteren.
4. “Vanuit de diepten roep ik tot U: Heer, hoor mijn aanroep! Laat uw oor aandacht hebben voor de roep van mijn gebed! (Psalm 130:1)
Heer, we bidden voor de mensen die het slachtoffer zijn van oorlog, in het bijzonder het Oekraïense volk dat al bijna een jaar lijdt onder de invasie van hun grondgebied door Russische troepen.
Moge uw Geest van gerechtigheid en vrede de autoriteiten verlichten die beslissingen moeten nemen…